Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009

Ο ενδέκατος άθλος του Ηρακλή "Ο καθαρισμός των στάβλων του Αυγεία"














ΔΑΡΚΕΙΑ: 00:09.20






Ο Μύθος


Μέσα από τον Τόπο της Ειρήνης ο Μεγάλος Προεστός διέχυσε την ακτινοβολία της εξυψωμένης Tου σκέψης.

Ο Δάσκαλος πλησίασε.

Η μοναδική φλόγα πρέπει να φωτίσει τους άλλους σαράντα εννέα, βεβαίωσε ο Μεγάλος Προεστός.

Ας γίνει, απάντησε ο Δάσκαλος.

Έχοντας ανάψει την δική του λυχνία ο Ηρακλής, πρέπει τώρα να μεταδώσει το Φως στους άλλους.”


Έπειτα από λίγο, ο Δάσκαλος κάλεσε τον Ηρακλή.

Ο τροχός έχει πάρει ένδεκα στροφές και τώρα στέκεσαι μπροστά σε μια άλλη Πύλη.

Επί πολύ χρόνο ακολουθούσες το Φως που στην αρχή, τρεμόσβηνε από αβεβαιότητα.

Έπειτα το Φως

- μεγάλωσε και

- έγινε σταθερός πυρσός και

τώρα

λάμπει σαν εκθαμβωτικός ήλιος.


Ηρακλή

- γύρισε τώρα την πλάτη σου στη λαμπρότητα

- ανάστρεψε τα βήματά σου

- γύρισε πίσω σε αυτούς για τους οποίους το Φως δεν είναι παρά ένα πρόσκαιρο σημείο και

- βοήθησέ τους να το κάνουν να μεγαλώσει.


- Κατεύθυνε τα βήματά σου στον Αυγεία, το βασίλειο του οποίου πρέπει να καθαρθεί από το αρχαίο κακό.

Μίλησα.”


Και ο Ηρακλής προχώρησε μέσα από την Ενδέκατη Πύλη σε αναζήτηση του βασιλιά Αυγεία.


Όταν ο Ηρακλής πλησίασε το βασίλειο όπου κυβερνούσε ο Αυγείας, μια φρικαλέα δυσοσμία έφτασε στα ρουθούνια του και του έφερε λιποθυμία.

Έμαθε, ότι για πολλά χρόνια, ο βασιλιάς Αυγείας δεν καθάριζε την κόπρο που άφηναν τα κτήνη του μέσα στους βασιλικούς στάβλους.

Οι βοσκότοποι ήταν επίσης τόσο πολύ γεμάτοι με ακαθαρσίες, ώστε τίποτε δεν μπορούσε να φυτρώσει.

Η συνέπεια ήταν να σαρώσει τη χώρα ένας καταστρεπτικός λοιμός που προκάλεσε πανωλεθρία στις ανθρώπινες ζωές.


Ο Ηρακλής πήγε έπειτα στο παλάτι και ζήτησε τον Αυγεία


Ο Αυγείας φάνηκε δύσπιστος, όταν πληροφορήθηκε ότι ο Ηρακλής θα καθάριζε τους βρωμερούς του στάβλους,.

Λέγεις ότι θα αναλάβεις το μεγάλο αυτό έργο χωρίς αμοιβή;” είπε φιλύποπτα ο βασιλιάς.

Δεν εμπιστεύομαι αυτούς που καυχώνται τόσο.

Κάποιο πονηρό σχέδιο έχεις στο νου σου, Ηρακλή, για να μου πάρεις το θρόνο μου.

Δεν άκουσα ποτέ για ανθρώπους που ζητούν να υπηρετήσουν τον κόσμο χωρίς ανταμοιβή.

Αν και θα καλωσόριζα κάθε τρελό που θα ζητούσε να με βοηθήσει σ’ αυτό.

Πρέπει όμως να γίνει κάποια συμφωνία, μη με χαρακτηρίσουν σαν ανόητο βασιλιά. Αν σε μια μόνο μέρα κάνεις ό,τι υποσχέθηκες, το ένα δέκατο του μεγάλου κοπαδιού μου θα είναι δικό σου.

Αν όμως αποτύχεις, η ζωή και η περιουσία σου θα περιέλθουν στα χέρια μου. Είμαι βέβαιος και δεν νομίζω ότι θα μπορέσεις να πραγματοποιήσεις την καυχησιά σου, αλλά μπορείς να δοκιμάσεις.”


Έπειτα, ο Ηρακλής άφησε το βασιλιά.


Περιπλανήθηκε στον ερημωμένο τόπο και είδε ένα κάρο να πηγαίνει με ένα μεγάλο σωρό πτωμάτων, τα θύματα του λοιμού.


Παρατήρησε ότι δύο ποτάμια, ο Αλφειός και ο Πηνειός, κυλούσαν ήρεμα πολύ κοντά.

Ενώ στεκόταν στις όχθες του ενός, άστραψε στο νου του η λύση για το πρόβλημά του.


Εργάστηκε με δύναμη και σπουδή.

Με μεγάλες προσπάθειες πέτυχε ν’ αλλάξει και τα δύο ρεύματα από τις κοίτες, που επί δεκαετίες ακολουθούσαν.

Έκανε τον Αλφειό και τον Πηνειό να εκβάλουν στους γεμάτους κόπρο στάβλους του βασιλιά Αυγεία.


Οι ορμητικοί χείμαρροι σάρωσαν πέρα για πέρα τη συσσωρευμένη ακαθαρσία.

Η χώρα καθάρισε από όλη τη βρωμερή μαυρίλα.

Μέσα σε μια μόνο μέρα το αδύνατο έργο εκτελέστηκε.


Όταν, ο Ηρακλής απόλυτα ικανοποιημένος με τα αποτελέσματα, επέστρεψε στον Αυγεία, ο τελευταίος συνοφρυώθηκε.

Το πέτυχες με απάτη, φώναξε ο βασιλιάς Αυγείας με οργή.

Οι ποταμοί έκαναν το έργο και όχι εσύ.

Ήταν ένα τέχνασμα για να πάρεις το κοπάδι μου, μια συνωμοσία ενάντια στο θρόνο μου.

Δεν θα έχεις αμοιβή.

Φύγε από δω, αλλιώς θα σε κοντύνω ένα κεφάλι.”


Έτσι ο θυμωμένος βασιλιάς εξόρισε τον Ηρακλή και τον διέταξε να μην πατήσει ποτέ το πόδι του στο βασίλειό του με ποινή άμεσου θανάτου.


Έχοντας εκτελέσει το έργο που του ανατέθηκε, ο υιός του ανθρώπου που είναι και Υιός του Θεού, γύρισε πίσω σ’ αυτόν από τον οποίο ήρθε.

Έγινες εξυπηρετητής του κόσμου, είπε ο Δάσκαλος, όταν ο Ηρακλής πλησίασε. “Προχώρησες οπισθοχωρώντας.

Ήλθες στον Οίκο του Φωτός από μια άλλη ατραπό.

Δαπάνησες το δικό σου Φως για να μπορέσει να λάμψει το Φως των άλλων.

Το παράσημο που ο ενδέκατος άθλος σου δίνει, είναι δικό σου για πάντα.”

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου